Aruba

Hier weer een blog!

De afgelopen dagen ben ik naar Aruba geweest met Miranda, Sanne en Annieke. We vlogen woensdagochtend om 10.30 uur heen en landde 2,5 uur later op Aruba. Het is op Aruba een uurtje vroeger dan in Suriname, dus dat was nog weer fijn. Extra tijd! Nadat we een taxi hebben genomen naar het appartement hebben we ons omgekleed en direct naar het strand gewandeld. Het appartement was trouwens prima, een lekker groot bed en zelfs een bank. De bank was dan wel een slaapbank maar hier hebben we de laatste dag dan ook nog wel even lekker op gezeten/gelegen. In Suriname hebben we in ons appartement geen bank, dus deze mis ik dan soms toch ook wel een beetje. Aangekomen op het strand hebben we direct een duik genomen in de zee want het was warm. We hebben vijf dagen alleen maar zon gehad, heerlijk! De zee was ook super mooi. Het was een mooi wit strand met een super mooie blauwe zee. We zijn tot een uurtje of zeven op het strand gebleven, daarna gaan douchen en uiteten gegaan. We zijn wezen eten bij een Mexicaan, maar eigenlijk was dit geen super groot succes. Tenminste niet bij mij. Na een nacht geslapen te hebben zijn we op dag twee op onderzoek gegaan naar activiteiten die we konden doen op het eiland. We wilden graag met dolfijnen zwemmen, maar we kwamen er al snel achter dat deze er toch echt niet waren op Aruba. Helaas. Snorkelen was ook wel iets wat ik graag wilde doen en dit kon wel en dit hebben we die dag ook direct geboekt voor de vrijdag. De donderdag hebben we ook doorgebracht op het strand en in de zee. In de avond zijn we langs allerlei kraampjes en winkels gestruind en zijn met het avondeten beland bij een Italiaan. Lekker pizza gegeten, dit was wél een succes, jummie! De weg terug naar het appartement was een minder groot succes, waar we overigens op dag 1 al achter waren gekomen. De honden waren een drama. Beide avonden kwam er een hond van een huis al blaffend en rennend op Sanne en mij af (en het gekke was dat de hond bij Miranda en Annieke niks deed) en hier hadden we het toch niet zo op. We zagen dan ook op tegen de terugweg wanneer dit op de heenweg al was gebeurd. Maar de terugweg van de donderdag was nog erger, er kwamen namelijk nog meer honden en iemand uit de straat had schijnbaar gezien dat we bang waren dus er werden nog meer enge geluiden gemaakt waardoor dit niet echt beter werd. Aangekomen bij het appartement het volgende geluid, een hels kabaal uit een vuilnisbak. We wisten niet waar we het zoeken moesten en waar we heen moesten rennen en vooral wat zou er toch uit die vuilnisbak komen. Het was een kat.. Gelukkig schrok deze ook van ons en rende die de andere kant op. Nog een paar spelletjes gespeeld en gaan slapen. Voor de vrijdag stond dus het snorkelen op de planning, ik had hier echt super veel zin aan! Om 9.30 uur vertrokken we vanaf het strand op een boot richting de eerste plek waar we gingen snorkelen. Het was toch wel vreemd met die grote flippers aan de voeten, duikbril op en een snorkel in de mond. De eerste paar keer ging ik kokhalzen van het idee dat dit ding ook al 100 keer bij iemand anders in de mond had gezeten. Maar echt een andere optie was er niet, me er overheen gezet en gaan! Door een snorkel ademen was toch moeilijker dan ik dacht en raakte hier ook een soort van in paniek, alsof ik adem te kort had. Maar na een tijdje oefenen ging dit steeds beter totdat er zeewater naar binnen kwam, jakkes! Na 40 minuten snorkelen gingen we verder met de boot en stopten we even later op de tweede locatie. Daar op de bodem lag een schip dat gezonken was in 1940. Het snorkelen ging ditmaal al veel beter. Ik kon zo 10 minuten onder water blijven en had er echt schik van. Het gezonken schip was heel mooi om te zien en de vissen waren ook op beide plekken erg mooi. Ondanks dat je natuurlijk erg aan het oppervlak blijft met snorkelen was het soms echt alsof je tussen de vissen zwom. Erg leuk! Na plek twee gingen we weer terug naar de kust en zat de ochtend snorkelen er alweer op. We zijn aan het strand gaan liggen en hebben hier de middag doorgebracht. In de avond zijn we met de bus naar Oranjestad gegaan. We dachten dat we een lijnbus hadden gepakt maar het bleek al vrij vlot dat dit toch niet het geval was. Maar ach, voor 2,50 USD maakte dat ook niet uit. Het was namelijk zelfs beter dan een lijnbus. Wij konden zeggen waar we heen wilden en daar werden we heen gebracht. Onderweg kwamen we een heel mooi plekje tegen en de zon was aan het zakken, we vroegen of we er even uit mochten om foto’s te maken en zijn vervolgens ongeveer 15 minuten op die plek gebleven tot de zon ook echt onder was. Dit had met een lijnbus natuurlijk nooit gekund. Bij het ‘I love Aruba’ logo zijn we er uit gegaan, foto’s gemaakt en zijn we ergens een hapje gaan eten. Nadien met dezelfde man weer terug gereden richting ons appartement. Zaterdag hebben we onze dag ook doorgebracht op het strand (heel vervelend allemaal, haha!) en de rest van de dag hebben we gechilld en niet veel meer gedaan. Ook niks mis mee! Zondag, onze laatste dag op dit mooie eiland, zijn we voor de verandering ook maar weer naar het strand gegaan. Onze kamer konden we tegen betaling gelukkig langer aanhouden dus we konden nadien ook nog even lekker douchen. We hadden met de man van vrijdag afgesproken dat hij ons om 18.00 uur zou halen bij het appartement om na het vliegveld te gaan. Maar ook op Aruba komen mensen hun afspraken niet na, helaas. Dus uiteindelijk hebben ze bij de receptie een taxi voor ons gebeld en zijn we toch aangekomen bij de luchthaven. We vlogen om 21.15 uur weer richting Suriname.
Aangekomen in Suriname hadden we problemen met het land binnen komen. Eind maart hadden we verlenging voor onze MKV aangevraagd. Vanuit Nederland hadden we namelijk een MKV voor drie maanden en de vierde maand moest dan hier aangevraagd worden. Dit zou maximaal 21 werkdagen duren. Maar begin mei hadden we deze goedkeuring nog niet. Achteraan gebeld en afgelopen dinsdag hebben we deze dan eind van de middag toch nog op de mail ontvangen. Ons was vertelt wanneer je dit laat zien bij de douane (bij terugkomst) dan komt het goed. Maar het bleek toch niet zo te zijn. Ik kon praten als bruggeman maar ik kreeg toch echt geen gelijk. We moesten een toeristenkaart gaan kopen. Op een toeristenkaart mag je officieel geen stage lopen, maar nu kon het dan toch ineens wel. In een rij voor visumaanvragen gaan staan, toen we eenmaal aan de beurt waren bleek dat deze kaart alleen met euro’s of USD betaald kon worden. Deze hadden we niet en je kon ook niet pinnen bij de balie. Er stond wel een pinautomaat naast maar daar kwamen alleen SRD’s uit en mocht je niet mee betalen. Nou daar stonden we dan… Het land niet inkomend en geen geld om een kaart te kopen. We zouden door een bekende opgehaald worden bij het vliegveld dus ik had stille hoop dat hij ons geld kon lenen, zodat we het land in konden en we het later terug konden betalen. Dus ik onder begeleiding van iemand naar buiten, maar helaas onze taxi was al vertrokken. Gelukkig werd na een paar keer wel de telefoon opgenomen. We werden toch nog opgehaald, maar hij had geen geld mee. Dus weg kans. Toen moesten we ons paspoort achterlaten op het vliegveld en deze de volgende dag ergens in Paramaribo ophalen. We hebben toch maar de keus gemaakt om dit te doen, omdat we anders het vliegveld niet af zouden komen en dat was toch ook niet echt een optie voor de komende maand. Het gaf mij geen fijn idee om mijn paspoort maar zo ergens achter te laten, maar oke… Vanmorgen dus naar Buitenlandse Zaken toe om ons paspoort op te halen en gelukkig was die daar! Onderweg naar deze ministerie toe hebben we ergens geld kunnen wisselen voor USD of euro’s en hebben we onze toeristenkaart kunnen betalen. Deze is geldig tot 15 juni, dus dat komt mooi uit dan vertrekken we weer naar Nederland. We zijn dus nog een maand ‘legaal’ in het land welkom. Gelukkig is het dan toch goed gekomen! Ennnn we zijn weer een ervaring rijker met de douane in Suriname.
Jammer van de douane bij terugkomst, maar het was wel heerlijk om even vijf dagen naar Aruba te zijn geweest!


Op stage gaan Miranda en ik deze week bezig met het voorbereiden van een voorlichting. Volgende week staan er drie voorlichtingen op de planning. Maandag en dinsdag op kantoor en vrijdag in Nickerie. Volgende week donderdag vertrekken we al richting Nickerie aangezien dit ook een werkbezoek is voor een paar collega’s, dus blijven we daar overnachten. Deze week dus nog even hard aan de bak en na volgende week kunnen we de laatste dingen hopelijk afronden voor stage, zodat we in Nederland niet al te veel meer hoeven te doen. We zullen zien…

Liefs, groetjes en knuffels vanuit Suriname!