Stappen, ziplinen, fietstocht, …..

Hoi, daar ben ik weer met een blog!

Wat heb ik de afgelopen weken allemaal gedaan? We hebben de verjaardag van Annieke gevierd, ze is op 31 maart 23 geworden. We hebben lekker met elkaar gebarbecued in de tuin en nadien zijn we naar Tequila gegaan. We hadden voor deze avond gumbeertjes met wodka gemaakt, maar bah wat is dat smerig zeg! Geen aanrader dus, haha!
We zijn vorig weekend wezen ziplinen, dit vond ik best wel een beetje spannend, zo hoog in de bomen. Bij eerdere ervaringen had ik er helemaal geen plezier aan, omdat ik bang was om naar beneden te kletteren en ik het gewoon écht te hoog vond. Maar gek genoeg had ik ditmaal echt helemaal geen angsten en heb ik er echt onwijs van genoten. In het begin gingen we een beetje ziplinen door de bossen. De apen zaten echt onwijs dicht bij je. Vervolgens gingen we over de Suriname Rivier ziplinen, gelukkig was het eb en heb ik geen nat pak gehaald. Sommige stukken waren echt wel onwijs hoog, je keek dan over de bossen uit, maar dat was wel onwijs mooi. Toen ik daar stond had ik er spijt van dat ik mijn telefoon niet had meegenomen om foto’s te maken van het uitzicht, het was echt schitterend. De laatste zipline was de hoogste, deze was 17 meter hoog en liep in een hoek van 45 graden naar beneden, dit ging echt heel hard, maar het was een onwijze kick!
Vorige week heb ik een boekje gekocht met verschillende fietstochten, gisteren ben ik dan één van de fietstochten met Ellen gaan doen. Het is nog steeds heerlijk om te fietsen hier. Ons plan was om naar de Peperpot plantages te gaan fietsen. Het eerste stukje ging door Paramaribo heen en bij de waterkant zijn we met een tentbootje naar de overkant van de rivier gegaan. Het was maar ongeveer vijf minuten, maar wel grappig zo met de fiets op zo’n bootje. Onderweg hebben we wat gegeten bij een Surinaams tentje, we hebben saoto soep gehad. Eenmaal aangekomen bij Peperpot zat het park helaas dicht. Toen zijn we maar doorgefietst over de zandweg om te ontdekken of we zelf apen etc. konden spotten, maar helaas. Dus een andere keer maar terug wanneer het park wel open is. Onderweg kwamen we nog een kudde geiten tegen die werden gedreven door een man op een brommertje, wel apart om te zien. In Nederland zie je namelijk alleen schapendrijvers. Iedereen wijkt dan ook maar gewoon uit voor deze geitendrijver, echt een keus heb je ook niet maar goed. Aangezien het park dicht zat zijn we dezelfde weg maar terug gefietst als de heenweg, maar toen zagen we de Wijdenboschbrug. Deze brug is 51,62 meter hoog. We zijn er al vaak met een busje langs gekomen, maar nog nooit overheen, dit wilde ik al heel graag een keer. Dus wat dachten wij… we gaan er met de fiets overheen. We hebben wel getwijfeld of dit wel helemaal de bedoeling was, aangezien we alleen maar auto’s voorbij zagen komen. Echter stond er nergens een bordje ‘verboden voor fietsers’, dus daar gingen we. Het was een strijd, na een stuk gefietst te hebben zijn we dus ook maar gaan wandelen. Het was onwijs stijl, de automobilisten die langs kwamen moesten allemaal keihard lachen dat wij naar boven gingen met de fiets, haha. Maar eenmaal boven: wauw! Je kon vanaf het hoogste punt over de stad, de bossen en de Suriname Rivier uitkijken. Het was het meer dan waard, ik ben heel blij dat we dit gedaan hebben. Toen wij bovenaan stonden stopten er vervolgens best veel automobilisten om te vragen of we niet zouden gaan springen, dit werd ons echt heel vaak gevraagd. Maar nee, dat gingen wij niet, wij genoten alleen van het uitzicht. Aangezien het heel stijl omhoog was, waren we dus wel zo weer beneden, haha.

Dan even wat anders, stage. Aan welk project werk ik hier nu eigenlijk? Miranda en ik doen een project voor Prey Skoro. Prey Skoro is één van de programma’s van Stichting Saga Interproject. Een Prey Skoro is een voorschool voor kinderen van 2,5 tot 4 jaar. Prey Skoro heeft als doel: ‘het vergroten van de ontwikkelingskansen van peuters door hen spelenderwijs te stimuleren op verschillende ontwikkelingsgebieden’. Door de peuters spelenderwijs te stimuleren op verschillende ontwikkelingsgebieden worden er bepaalde vaardigheden ontwikkelt zodat zij op langere termijn geen leerachterstand op lopen. Daarnaast heeft het programma nog als doel om de deskundigheid van de leerkrachten te vergroten en de opvoedingsvaardigheden van ouders te versterken. Voor Prey Skoro gaan wij een handboek ontwikkelen met daarin informatie en werkinstructies bij bepaalde gezondheidsproblemen en ongevallen. Deze gezondheidsproblemen en ongevallen zijn gebaseerd op een vragenlijst die onder de leerkrachten is afgenomen en een gesprek met de manager van Prey Skoro. Het doel hiervan is om de gezondheid en veiligheid van de peuters te waarborgen en het beroepsniveau van de leerkrachten te verhogen. Aan het einde van dit project zullen wij ook een voorlichting geven aan alle leerkrachten. Deze voorlichting zal bestaan uit informatie over het handboek, hoe ze deze dienen te gebruiken, en informatie over de gezondheidsproblemen en ongevallen die hierin vermeld staan, ook zullen er casuïstieken worden gebruikt. Anderhalve week geleden is ons plan van aanpak goedgekeurd door Windesheim, dus nu kunnen we verder met het uitwerken van het project.

Afgelopen week ben ik twee keer naar de luchthaven geweest, eenmaal om Ruben (vriendje van Miranda) te halen en op vrijdag heb ik samen met Sanne haar ouders opgehaald. April is bij ons wel echt de maand van de bezoekjes en dit loopt t/m half mei ongeveer. Voor mij is het nu aftellen dat mama en Jetje hierheen komen, nog zes nachtjes slapen namelijk. Ik kijk er naar uit dat ze hier komen en om hun hier dingen van mijn leven op dit moment te laten zien.

Liefssssss